De eerste

Het leven van een postbode

Veel volgers kunnen mij kennen van mijn vorige blog die ik begon vlak voor mijn lieve schat Tiny overleed.
Een verslag van mijn nieuwe leven. Ik heb het jaar afgesloten, het eerste in al mijn alleenheid.
Verder maar.

1956, de eerste augustus 1956

De nieuwe blog waarin ik veertig jaar ambtenaarschap een beetje zal proberen te vatten in alles wat zo'n postbode (postloper) zo beleefde in de tijd dat het nog een trots bedrijf was.
Terug in de tijd,  morgen is het de eerste augustus 1956

Half elf slaat de klok van de kathedrale kerk St. Jozef op de hoek van de Radesingel en de Rademarkt.
Het is nog licht, de wind is weg en onmerkbaar langzaam verdwijnen de kleuren en wordt alles met een sluier van melancholiek grauw bedekt. Het trekt me aan deze beeldspraak, het is de verwoording van mijn wezen.
Half elf in de avond, de zachte avond die zo prachtig is door de lichtrode tinten van de wolken. Gefladder vaan een houtduif die met zijn vleugels slaat tegen de kastanjetakken. Ik zit in mijn kamertje aan de Oosterweg en kijk naar de kastanje, die alweer lange tijd gerooid is door een bacteriële ziekte. ga terug in de tijd.

Trots als een pauw rij ik als nieuwbakken postmens over het kerkplein van de der AAkerk naar de Munnekeholm waar destijds het hele postgebeuren zich afspeelde. Een grote zwarte cape met gleuven om de armen door te steken anders kun je niet fietsen tenslotte. Het is warm maar ik heb gewoon de net gekregen cape om. Het is het statussymbool van mijn eerste (en laatste) beroep, de PTT.
Net als 'Kees de Jongen' liep met de zwembadpas, zo fietste ik en dacht dat de mensen zouden denken; 'Kijk daar rijdt een razendsnelle telegrambezorger.
De postbodes maakten hun postloop klaar in de kelder van het gebouw. Op de begane grond waren de loketten en de 'telegraaf'
De telegraaf was de afdeling waar de telegrammen als een lint uit de machine rolde en in stukjes werd geknipt, opgeplakt en dicht gevouwen, verzegeld met een met spuug bevochtigd zegeltje.
De bezorging werd door de telegrambestellers naar de ontvanger gebracht.

De eerste aanzet zit er op. Ik ga jullie de komende tijd wat vertellen hoe ik het leven, niet alleen bij de post beleefd heb maar ook elders in mijn leven,

Tot blogs op 'Joop de postloper'

Joop