Als het een blog aflevering moet worden, moeten mijn vingers het snel weten, want met alleen de linker wijsvinger wordt dat een zware opgave. Ik heb geprobeerd de hele en ook de andere hand mee te laten typen maar dat levert lachwekkende woorden op die volkomen misstaan in de serieusheid van deze blog.
De den Uylstraat
Ik lig dan wel weer in mijn eigen bed, maar ik weet op sommige momenten vanuit de modus waken/slapen echt niet meer waar ik ben. Dan moet het licht aan en pas dan zie ik aan mijn omgeving dat ik waarachtig in mijn eigen bed in mijn eigen slaapboudoir lig en verwondering maakt zich van mij meester. Ik heb in veel bedden gelegen de laatste maanden maar geen ervan was van mij.
Nu ben ik eindelijk weer thuis aanbeland en ik doe de gordijnen zo ver open dat ik op elk moment van de nacht kan zien waar ik ben. Dat is een rustgevend beeld, maar dan draai ik mij gewoontegetrouw om naar mijn bedgenote en zie dat daar niemand ligt. Teleurgesteld draai ik weer terug en besef het weer; voorbij is het dat ik die lieve Tinemien naast me zie liggen, nog in diepe rust.
Thuiszorg I
Een vreemdeling wast mij en maakt het ontbijt klaar; 'Het is thuiszorg'
Een vreemdeling, die langzaam bekend wordt en het huishouden bestiert waar ik dat door mijn fysieke beperking niet kan (voorlopig). Ik mag hopen dat het beter wordt want anders zie ik het bewegingsapparaat met zorg tegemoet.
Goede tijden
Dat waren tijden toen het bewegingsapparaat nog goed functioneerde en ik met de helmstok en Femmie Linthout de woelige baren van het Paterswoldsche meer bezwoer.
De tijden dat ik deze activiteiten zal kunnen ondernemen zijn voorlopig voorbij.
Zo zijn er veel meer dingen voorbij; eigenlijk is niets meer zoals het was en dat stemt tot grote droefheid. In mijn hersenpan bevinden zich synchroon twee gaten die een opening vormen naar mijn hersens waar twee bloedingen zijn geweest. Het is gerepareerd door de chirurg en nu heb ik twee prachtige deukjes in mijn schedeldak. Het betekent wel dat ik de verlichte status zou kunnen hebben bereikt. De arts Hughes, een arts uit de flower powertijd heeft om deze verlichte toestand te bereiken een gat in zijn schedel geboord. Deze daad heeft tot gevolg gehad dat hij grote bekendheid genoot in de alternatieve scene. Deze daad had weinig navolgers nadat het een aantal hersenvlies ontstekingen ontstonden met fatale afloop. Niet meer doen dus. Ik kan met mijn twee gaten in de schedel niet bevestigen dat ik de verlichte status heb bereikt. Mijn kijk op de wereld en al wat daar op rond loopt, zwemt, kruipt of over vliegt is niet wezenlijk veranderd.
Thuiszorg 11
De thuiszorg zorgt alleen nog als er medicijnen gegeten moet worden waarvan ik mij afvraag of ik die ten eeuwigen dage moet gebruiken. Wel die tegen hoge bloeddruk, dat snap ik maar er zijn nog andere bij gekomen waarvan ik het nut niet meer zo zie nu ik de verlichting ken.
Dit was het weer voor vandaag. Mijn lieve broer Kees zou zeggen; 'Ik zie U nader' en daarmee sluit ik deze keer. Tot blogs.
Joop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten