Weer en nu definitief thuis
Het is een mistig vergezicht, de thuiskomst die naar blijkt al wat langer heeft plaats gevonden.
Ik ben terug geworpen op mijzelf. Beatrixoord heeft haar beschermende hand van mij afgetrokken en mij weer overgeleverd aan mijzelf.
Dat betekent dat ik vanaf nu weer de bescherming van de broeders en zusters, die ik zo heb leren waarderen niet meer heb. Zelf weer wassen, zelf de medicijnen pakken en al die dingen die die verpleegkundigen zo liefdevol ter hand nemen. Wassen; geen probleem, in bed geplast (in het begin) geen probleem; het bed wordt verschoond en een weldadige rust daalt op je neer als er geen onvertogen woord klinkt als je in je bed hebt gepoept. Later krijg je dan een luier om en doe je je uiterste best om op tijd aan te geven dat je 'moet'.
Nu ben ik dan weer thuis en dat voelt plotseling ontheemd. Je wacht onrustig en alleen op je kamer tot er een verpleegster komt die het een en ander aan je doet. Echter, de zusters zijn achtergebleven in het ziekenhuis en de enige die nog naar je omkijken zijn de medicijnmannen/vrouwen die je portie pillen en oogdruppels komen brengen.
Nu voel je pas hoe hoe het verpleeghuis de plaats heeft ingenomen van de vanzelfsprekendheid van dat waar je vroeger niet bij nadacht, je gezin.
Het is nog lang niet weer als het ooit voelde en waar je niet bij nadacht. De zorg die nu zo normaal lijkt en waar je zomaar gebruik van maakt is zo'n fijn gevoel, dat moet je eerst ervaren voor je zo'n instantie als het verpleeghuis op waarde weet te schatten.
Kortom; ik ben thuisgekomen en hoop dat ik een degelijke genezing heb gekregen die voortschrijdt tot in lengte van jaren. Ik zie me over een tijdje wel weer door het stadspark rennen met Fritz (hond) die het niet slecht had bij Alexander en Annemarie maar het wordt tijd dat ik zelf weer het beheer over mijn lieve viervoeter krijg. Nog even fysiotherapie, en ik ren zelf weer als een kievit over het gazon in het stadspark.
Zo, ik heb een lamme hand van het typen en ga een bakkie troost uit het Senseo apparaat te voorschijn zal toveren.
Zoals de vrome wens van menig predikant luidt; 'De Heere zegene en behoede U en doe zijn aanschijn over U lichten.
Joop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten