Medisch centrum den Uyl
De laatste tijd kom ik maar niet af van de medische wereld. Zou dat inherent zijn aan de ouderdom? Ik denk het wel; Huidarts, chirurg huisarts en de pedicure.
Vroeger had ik een keer per jaar de controle van de endocrinoloog en controle op diabetes maar nu in dit nieuwe jaar krijg ik een sik van al die toestanden.
Het wordt tijd dat ik weer naar Ameland kan, lekker onbezorgd langs het strand wandelen met Fritz.
Maar ik ben er nog niet af, er moet eerst nog wat in mij gesneden worden door Dr. Menchino.
Dat is vier maart en dat duurt nog even dus. 17 Maart word ik nog verwacht voor een ct-scan om te kijken of de hersenpan goed dicht zit.
Voor het eerst komt er een soort lethargie in mij opzetten. Komt er wel een eind aan dat gedoe? Ik wil gezond zijn tot ik honderd ben en dan 'huppekee'
Dat zei die mevrouw van vorige week op TV steeds. Ik weet niet of iemand dat heeft gezien maar ik vond dat zeer indrukwekkend. Je kan er naar kijken maar zo snel als die mevrouw er tussenuit kneep; ongelooflijk.
Het brein
Ik ben een beetje opgesloten in mijn huis. Na de operatie mag ik een tijdje niet autorijden en fietsen eigenlijk ook niet. Maar fietsen doe ik wel even want mijn ene voet is wat weerspannig en zodoende kan ik ook niet ver lopen. Dat ligt niet aan de operatie maar af en toe vertoont die voet wat kuren.
Ik moet er uit met Fritz en die snapt er niks van als ik op de helft van de normale afstand weer terug wil.
Ik word een 'ouwe zeur' en ben vanmorgen even naar het bejaardenhuis Maartenshof gelopen om een kopje koffie te kopen en wat te praten met bewoners die er ook al waren toen ik met Tiny naar de Fysio ging. Er is op vrijdag altijd markt in het gebouw en dat is wel gezellig.
Naar Lelystad
Even een afleiding gisteren. Samen met Tiny's zussen en met Broer Kees en Greetje naar Lelystad geweest om de verjaardag van schoonzus Sonja te vieren. Dat is altijd een echte reünie want sinds Koos niet zelf meer rijdt moet zoon Vincent altijd mee als chauffeur. Maar deze keer waren we in Lelystad. Zussen en hun moeder samen en dan weer je het wel; samen naar de rommelmarkt en de mannen naar de zolder om te biljarten. Koos heeft een mooi groot biljart staan en het verbaasde me hoe slecht ik ben gaan spelen. Maar het was een leuke middag en we hebben kennis gemaakt met de vriendin van Vincent. Een Amsterdamse schoonheid wiens ouders hier ooit hierheen zijn gekomen uit Marokko. Zij is hier geboren en heel knap.
Zondag inmiddels
Een ontzettend saaie dag vandaag, het regent de hele dag al. Ik heb moeite om Fritz aan te zetten mee te komen naar buiten om zijn behoefte te doen.
Bortniansky doet zijn best om mij wat milder te stemmen maar al zingen de koorleden als lijsters, mijn gedachten worden afgeleid door mijn nog steeds niet frisse en fruitige stap. Ik moet de hond uitlaten en dat ziet er nog steeds niet uit. Met een soort van schuifel stap lukt het me al wel weet mijn oude pis en poeproute met Fritz af te leggen.
Neurochirurgie
Op de zeventiende dezes heb ik dan nog een afspraak met dr. Smedema die een scan gaat maken va mijn hersens om te beoordelen of het allemaal goed gekomen onder mijn schedeldak.
Daar zal ik tzt nog wel over berichten.
Tot de volgend blog
Joop
Geen opmerkingen:
Een reactie posten